پنجم مهر روز جهانی جهانگردی گرامی باد

پنجم مهر روز جهانی جهانگردی گرامی باد

روز جهانی جهانگردی

از سال ۱۹۸۰، سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد سالانه روز ۲۷ سپتامبر را به عنوان روز جهانی گردشگری جشن می‌گیرد.

از گرامی داشت چنین روزی، بالا بردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن چگونگی تاثیر گردشگری بر ارزش‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است.

این تاریخ در سال ۱۹۷۰ انتخاب شد و اساسنامه UNWTO به تصویب رسید.

تصویب این اساسنامه نقطه عطفی در جهانگردی جهانی به حساب می آید.

هدف از این روز افزایش آگاهی در مورد نقش جهانگردی در جامعه بین المللی و نشان دادن چگونگی تأثیر آن بر ارزش های اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است. موضوع روز “جهانگردی پایدار” ، در سال ۲۰۱۷ بود.

در سال ۲۰۱۸ موضوع “جهانگردی و تحول دیجیتال” بود.

در دوازدهمین جلسه در استانبول ، ترکیه ، در اکتبر ۱۹۹۷ ، مجمع عمومی UNWTO تصمیم گرفت هر سال یک کشور میزبان را تعیین کند تا به عنوان شریک سازمان در جشن روز جهانی گردشگری عمل کند.

در پانزدهمین جلسه در پکن ، چین ، در اکتبر ۲۰۰۳ ، مجمع تصمیم گرفت که ترتیب جغرافیایی زیر برای جشن های روز جهانی گردشگری دنبال شود: ۲۰۰۶ در اروپا؛ ۲۰۰۷ در جنوب آسیا؛ ۲۰۰۸ در قاره آمریکا؛ ۲۰۰۹ در آفریقا و ۲۰۱۱ در خاورمیانه.

مرحوم ایگناتیوس آمادووا آتیگبی ، یک شهروند نیجریه ، کسی بود که ایده نشانه گذاری ۲۷ سپتامبر هر سال را به عنوان روز جهانی گردشگری پیشنهاد کرد.

سرانجام به دلیل سهم خود در سال ۲۰۰۹ شناخته شد.

رنگ روز جهانی گردشگری به رنگ آبی است.

جهانگردی چیست؟

پدیده­ ی مسافرت را از محلی به محل دیگر و از کشوری به کشور دیگر، بدون در نظر داشتن قصد مهاجرت، اشتغال یا اقامت مستمر، جهانگردی گویند.

از دید سازمان ملل «جهانگرد یا گردشگر کسی است که کشوری غیر از کشور محل اقامت خود را مورد بازدید قرار دهد،

مشروط بر این­که، این بازدید به منظور احراز هیچ­گونه شغل و کسبی نباشد و حداقل ۲۴ ساعت و حداکثر سه ماه در کشور میزبان توقف نماید

و مسافرت او مبنی بر یکی از علل زیر باشد: تفریح، استراحت، گذراندن تعطیلات، امور خانوادگی، درمان و امور پزشکی، ورزش،

امور مذهبی، مأموریت یا شرکت در هم­ اندیشی­ها.»

جهانگرد یا گردشگر کسی است که کشوری غیر از کشور محل اقامت خود را مورد بازدید قرار دهد

تاریخچه­ ی جهانگردی

تاریخچه­ ی جهانگردی را، می­توان به گذشته­ های دور نسبت داد.

چنان­که در دوران پیش از اسلام، برخی از یونانیان و رومیان به ایران سفر می­کردند.

پاره ­ای از آنان چون “هردوت” و “گزنفون” سفرنامه­ هائی با موضوع دیدار از ایران نوشته ­اند.

در دوران بعد از اسلام نیز، نخستین کسی که از مغرب­ زمین به ایران سفر کرد و سفرنامه­ هائی در این باره نوشت “بنیامین تودلای” اسپانیائی بود که در سال ۱۱۵۹م. به کشورهای مختلف از جمله ایران سفر کرده است.

در گذشته­ های دور، مردانی که شهامت و جسارت رویاروئی با مشکلات را به جان می­ خریدند و مدت­ های مدیدی در بیابان ­ها و صحراها و از میان راه­ های پرخطر رد می­شدند تا به شهر و دیاری برسند، سیاح می­ نامیدند؛ نظیر ابن بطوطه، ناصر خسرو، مارکوپولو.

در قرن نوزدهم اصطلاح جهانگرد یا توریست [Tourist] جایگزین سیاح شد.

در آن زمان اشراف­ زادگان فرانسوی، برای تکمیل تحصیلات و کسب تجربه­ های لازم زندگی مسافرت می­ کردند.

این جوانان، در آن زمان توریست نامیده می­ شدند.

بعدها این اصطلاح برای کسانی به کار رفت که برای سرگرمی، وقت­ گذرانی و گردش، به فرانسه سفر می­کردند.

این اصطلاح، با گذشت زمان به مسافرت خارج از فرانسه نیز تعمیم داده شد و به همه­ ی افرادی که به خارج از کشور محل اقامت خود  مسافرت می­ کردند، توریست گفته شد.

اطلاعات تاریخی، نشان می­ دهد که مسافرت برای استراحت و تفریح، از اوایل قرن شانزدهم میلادی شروع شده و نمی­ توان انگیزه­ ی اصلی سیاحان معروفی چون: ابن بطوطه، واسکودوگوما، کریستف کلمب و مارکوپولو و مانند این­ها را، تفریح و استراحت دانست.

اینان، سیاحانی حرفه­ ای بودند که برای کشف سرزمین­ های جدید، تجارت، ماجراجوئی، شناخت اقوام و ملت­ های دیگر و یا زیارت، گام در سفرهای چندین­ ساله می­ گذاشتند.

سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)

سازمان جهانی گردشگری به اختصار (UNWTO) مستقر در شهر مادرید اسپانیا، یکی از نمایندگی‌های سازمان ملل است که وظیفه هدایت صنعت گردشگری را دارد.

سازمان جهانی گردشگری به عنوان محل گفتگوی کشورها درباره سیاست‌ها و تجارب عملی آنها درباره دانش گردشگری است.

این سازمان نقش مرکزی و مهمی در ترفیع وضعیت تعهد و توانایی‌های موجود کشورهای در حال توسعه در زمینه گردشگری دارد.

انواع جهانگردی

جهانگردی بر حسب اغراضی که مردم به جهت آن سفر میکنند، دارای اقسام ذیل است:
۱- جهانگردی تفریحی؛ افراد یا دسته‌هایی را شامل می‌شود که با هدف تفریح، استراحت، گذراندن تعطیلات از سرزمین خود به سفر می‌روند.
۲- جهانگردی درمانی؛ شامل افرادی می‌شود که برای استفاده از تغییرات آب و هوا، با هدف پزشکی و درمانی و استفاده از آبهای معدنی، اقدام به مسافرت می‌کنند.
۳- جهانگردی فرهنگی؛ که در آن افراد برای آشنایی با فرهنگ و هنر و آداب و رسوم ملل مختلف، آثار تاریخی و مطالعه علمی، اقدام به سفر می‌کنند.

۴- جهانگردی مذهبی؛ هدف از این نوع جهانگردی زیارت اماکن مقدسه، بازدید از اماکن مذهبی مثل مساجد و کلیساها و معابد قدیمی، شرکت در مراسم عبادی و …
۵- جهانگردی ورزشی؛ که هر نوع مسافرتی را که به منظور فعالیتهای ورزشی انجام می گیرد، شامل می‌شود؛ مانند کوهنوردی، شکار، شرکت در مسابقات و تماشای مسابقات و…
۶- جهانگردی تجاری؛ مثل مسافرتهایی که افراد برای شرکت در بازارها و نمایشگاهای کالا و صنایع تأسیسات کارخانه‌ای و نظایر آن انجام می‌دهند.
۷- جهانگردی سیاسی؛ مسافرت به منظور شرکت در جشن‌های بین‌المللی و مراسم خاص و کنگره‌ها و کنفرانسها را جهانگردی سیاسی می‌گویند.

توسعه جهانگردی برای رشد اقتصادی و اجتماعی

جهانگردی دارای خاصیّت ویژه‌ای است که می‌توان آن را به منزله ی نیروی محرک توسعه اقتصادی در تمام کشورها محسوب داشت.

هیچ کشوری را نمی‌توان یافت که فاقد مواد اولیّه لازم برای توسعه جهانگردی باشد.

آنچه که کشورها را از هم متمایز می‌سازد، خود به تنهایی جاذبه جهانگردی به شمار می‌رود.

طرحهای جهانگردی در کشورهای در حال توسعه از طریق ارائه کمک‌های فنی و مالی به طور وسیعی از طرف بیشتر سازمانهای مالی بین‌‌المللی و دفاتر تأمین‌کننده کمکهای اقتصادی و مالی جهانی مورد حمایت قرار گرفته است.

گردآوری:  بخش فرهنگ و هنر بیتوته

کلمات کلیدی: روز جهانی جهانگردی،روز جهانی جهانگردی گرامی باد،پیامک روز جهانی جهانگردی،روز جهانی جهانگرد،تبریک روز جهانی جهانگردی،عکس روز جهانی جهانگردی،شعار روز جهانی جهانگردی،پیام تبریک روز جهانی جهانگردی