نوروفیزیولوژی شاخه ای از فیزیولوژی و علوم اعصاب است که به مطالعه عملکرد سیستم عصبی
ابزارهای اصلی تحقیقات بنیادی عصبی شامل ضبطهای الکتروفیزیولوژیکی مانند گیره وصله، گیره ولتاژ،
ضبط تک واحدی خارج سلول و ضبط پتانسیلهای محلی محلی و همچنین برخی از روشهای تصویربرداری
کلسیم، نوری و زیستشناسی مولکولی است.
نوروفیزیولوژی مربوط به الکتروفیزیولوژی، نوروآناتومی، نوروشیمی، بیوفیزیک و علوم اعصاب ریاضی است.
همچنین در نوروفیزیولوژی بالینی و علوم اعصاب بالینی کاربردهای پزشکی دارد.
سیستم حرکتی
• سازمان دهنده و کنترل کننده عضلات اسکلتی در حین حرکت و پوستچر است.
این سیستم در بر گیرند ی تمامی بخش های سیستم عصبی مرکزی است و ماهیت عملکردی و آناتومیکی مجزایی ندارد.
• سیستم حرکتی ظرفیت تطابق با تجربیات جدید را دارد.
• توانبخشی عصبی عضلانی روندی آسان و قابل اجرا است.
در واقع ما هیمشه آنرا انجام می دهیم.
همه روزه فعالیت هایی انجام میدهیم که منجر به حرکت و تغییرات رفتاری می شود و می تواند کنترل حرکتی را بصورت خود بخودی تغییر دهد.
علاوه بر این، سیستم عصبی عضلانی ظرفیت بهبودی ذاتی self recovery و سازماندهی مجدد در پاسخ به آسیب را دارد.
تحقیقات نشان می دهد که مغز انسان در اثر پاسخ به تحریکات یا آموزش به طور مداوم دچار سازمان دهی مجدد ساختاری و تغییرات عملکردی می شود
پلاستی سیتی (Plasticity)
توانایی سازگاری با شرایط جدید پلاستی سیتی نامیده می شود.
پلاستی سیتی در عضله با تغییر در قطر فیبر، نوع فیبر، توزیع میتوکندری، طول فیبر و تراکم مویرگ ها دیده می شود.
پلاستی سیتی در سیستم حرکتی مخصوص بخش مرکزی نیست و عموما ً در کل سیستم حرکتی اتفاق می افتد.
نوروپلاستی نوعی پدیده و قابلیت در مغز و سیستم عصبی است که بر اساس تغییرات ساختاری و سازگاری و واکنش نسبت به محرک های محیطی عمل میکند.
قرار گرفتن در ترافیک به معنای تماس با حجم وسیعی از آلاینده هاست که می تواند شامل هر چیزی از ذرات ریز کربن و فلزات گرفته تا فیبرهای مونوکسید کربن و هیدروکرین باشد که تقریبا تمامی آنها به نوعی مغز را تحت تاثیر قرار میدهند.
نورون ها سلول عصبی هستند که تکانه های سیستم عصبی مرکزی را منتقل می کنند.
آلودگی هوا به طرز چشمگیری سد میان مغز و خون، قشر مخ و سلول های «گلیال» را از بین می برد و به ناهنجاری های مادام العمر منجر می شود.
تماس با آلودگی هوای ناشی از ترافیک تاثیر شدیدی بر IQ کودکان خردسال نیز می گذارد. علاوه بر IQ ضایعات معزی نیز مشاهده شده اند.
ذرات معلق، مونوکسید کربن، دی اکسید سولفور و دی اکسید نیتروژن همگی در آلودگی هوای ناشی از ترافیک یافت می شوند
و خطر ابتلاع به صرع را در کل جامعه افزایش می دهند.
یادگیری
یادگیری به معنای دانش و توانایی تعریف می شود.
یادگیری مراحل حرکتی شامل ۵فاز است:
۱) مرحله یادگیری سریع (اولیه)؛ سطح بالای فعالیت ذهنی را شامل می شود.
۲) یادگیری کند (ثانویه)؛ پیشرفت در اثر تمرین بیشتر رخ می دهد.
۳) مرحله تثبیت نام؛ زمانی که فردی در انجام فعالیتی ماهر شود. این مهارت خودکار شده و کمتر تحت کنترل آگاهانه قرار می گیرد.
۴) مرحله غیر ارادی؛ فعالیت فرا گرفته شده نیاز کمتری به منابع شناختی دارد و در مقابل گذر زمان و مداخلات بوجود آمده مقاوم شده است.
۵) مرحله حافظه نام دارد؛ در نهایت مهارت حرکتی می تواند به راحتی پس از گذشت زمان طولانی و بدون تمرین مجدد انجام شود.
پلاستیسیتی در عضله
عضله بخشی از زنجیره عصبی عضلانی است و می تواند تطابق را به موازات پلاستیسیتی مرکزی نشان بدهد.
تطابق در عضله، خاص نوع فعالیت تمرین شده است. آموزش فعالیتی مثل دویدن ضرورتا تطابق مورد نیاز برای دوچرخه سواری را فراهم نمی کند.
با یادگیری یک الگوی حرکتی جدید، عضله و سیستم حرکتی با فعالیت تمرین شده جدید تطابق پیدا می کند.
این تطابق در عضله شامل میزان تخریب فیبر (شروع آزردگی تاخیری عضله) و بازسازی تطبیقی با نیازهای جدید است.
تمرین های فیزیکی در تطابق
تمرین های فیزیکی، نقش مهمی در ارتقای سازماندهی مجدد مرکزی و تطابق ایفا می کند.
در موش هایی با آسیب نخاعی نخاعی نشان داده شده که ورزش تردمیل، باعث افزایش جوانه های
آکسونی و تشکیل سیناپس در بخش فوقانی ضایعه و بهبود حرکتی می شود.
سنتز نورون های جدید با فعالیت فیزیکی، تحریک می شود.
با این وجود اثرات همه ی تمرین ها مساوی نیستند.
بنابراین توانبخشی باید استراتژی های مشابهی را دنبال کرده و تمرین هایی را فراهم کند که متفاوت بوده
و نیازهای شناختی و سرگرمی و جذابیت بشتری داشته باشد.
توانبخشی عصبی عضانی فقط تمرین کردن نیست، بلکه فراهم آوردن تمرینات حسی-حرکتی-شناختی است.
بیمه زندگی یا بیمه عمر (Life insurance) قراردادی است که میان یک شرکتبیمه و شخص بیمه شونده (یا ضامن وی) منعقد میشود، که در آن بیمه شونده متعهد به پرداخت مبلغی به صورت تعیین شده (که غالباً در اقساط بلند مدت طراحی میشود) در قرارداد میگردد و این پرداختها تا زمانی معین، بسته به نوع قرارداد، ادامه خواهد داشت و با بروز وقایعی چون: مرگ، ابتلا به بیماری لاعلاج یا احتیاج شخص به مراقبتهای ویژه پزشکی، شرکت بیمه موظف خواهد بود، سرمایه بیمه شده را بهطور یکجا یا به صورت مستمری به بیمهگذار یا به شخص ثالثی که وی تعیین کرده، بپردازد.
بیمههای عمر بهطور کلی دارای دو نوع متفاوت میباشند:
حفاظتی: که خود شامل دو گونه بیمههای عمر در صورت حیات بیمه شده و بیمههای عمر در صورت فوت بیمه شدهاست و در پایان قرارداد به صورت یکجا به فرد یا ضامن وی پرداخت میشود.
سرمایهگذاری: که باید گفت این بیمه نامه نوعی سرمایه برای بیمهگذار محسوب شده و در صورت حیات یا فوت از جانب شرکت بیمه به او پرداخت میشود.
در یک نگاه کلی، بیمههای زندگی در کشورها و شرکتهای مختلف از یک استاندارد یکسان پیروی نمیکند.
اما با این حال، قراردادهای بیمه زندگی دارای مشابهتهای زیادی هستند.
نقشها
نقشهای اصلی در بیمههای زندگی عبارتند از:
بیمهگذار
بیمهشده
ذینفعِ بیمهنام
بیمهگذار مالک بیمهنامه است و حق بیمه را میپردازد؛ بنابراین تصمیمگیری در مورد همهٔ اجزای بیمهنامه از جمله تعیین ذینفع، بر عهده بیمهگذار است.
بیمهشده، فردی است که زندگیاش بیمه شده و درصورتیکه در طول مدت بیمهنامه فوت کند، غرامت فوت به ذینفع پرداخت میشود.
ممکن است بیمهگذار و بیمهشده، یک نفر باشند؛ یعنی یک شخص خودش را بیمه کند.
اما این امکان نیز وجود دارد که این دو نقش، دو نفرِ مختلف باشند.
در صورت فوتِ بیمهشده، تنها شخصی که میتواند غرامت فوت را دریافت کند، ذینفعِ بیمهنامه است؛
بنابراین بازنگری بیمهنامه توسط بیمهگذار و اطمینان از این که ذینفع بهدرستی در بیمهنامه ذکر شدهباشد، اهمیت زیادی دارد.
ذینفعبیمهنامه ممکن است یک یا چند نفر باشد.
درصورتیکه در بیمهنامه چند نفر به عنوان ذینفع ذکر شوند، باید درصد سهم هر یک از آنها مشخص شدهباشد یا اولویت گذاری شوند.
بیمهشده نمیتواند ذینفعبیمهنامه نیز باشد، اما بیمهگذار و ذینفع ممکن است یک نفر باشند.
در برخی از کشورها برای کاهش میزان مالیات، توصیه میشود که بیمهگذار، یکی از نقشهای ذینفع یا بیمهشده را نیز دارا باشد.
انواع
بهطور کلی بیمههای زندگی به سه دسته کلی تقسیم میشوند؛
بیمهٔ عمر مدتدار
بیمهٔ تمامعمر
بیمهٔ مختلط
در بیمه عمر مدتدار، بیمهگذار حق بیمه تعیین شده را برای مدت معینی پرداخت میکند و در صورتی که در طی مدت قرارداد، زنده بماند (به شرط حیات) یا فوت کند( به شرط فوت)، شرکت بیمه به ذینفع بیمه نامه مبلغ مشخصی را میپردازد.
این بیمه نامه سادهترین نوع از بیمههای زندگی محسوب میشود.
در بیمه تمامعمر، مدت بیمهنامه نامحدود است و شرکت بیمه متعهد میشود در صورت فوت بیمهگذار در هر زمانی، سرمایه بیمهنامه را به ذینفعان آن بپردازد.
حق بیمه پرداختی برای استفاده از بیمه تمامعمر بهطور متوسط ۵۰ درصد از بیمهمدتدار بیشتر است.
بیمهٔ مختلط، صورت کاملتری از بیمههای زندگی است که طی آن اگر بیمهشده در طی مدت قرارداد فوت کند، سرمایه فوت بیمه نامه به علاوه اصل و سود حاصل از ذخایر بیمهنامه به ذینفع پرداخت میشود.
اما اگر در طول مدت قرارداد فوت اتفاق نیفتد، اصل و سود حاصل از ذخایر بیمهنامه پرداخت میشود.
پوششهای بیمه زندگی به دو دسته تقسیم میشوند :
پوششهای پس اندازی
دریافت وام از محل اندوخته بیمه نامه (کارمزد وام ۴٪ بیشتر از سود تضمینی بیمه نامه خواهد بود)
اندوخته بیمه نامه پس از اتمام مدت قرارداد به صورت ماهانه یا یکجا به استفاده کننده پرداخت میشود.
سود تضمینی سالانه بیمه عمر که برای دو سال اول قرارداد ۱۶٪ و در سال سوم و چهارم ۱۳٪ و از سال پنجم به بعد ۱۰٪ میباشد
معافیت دائم از مالیات (ماده ۱۳۶ و ۱۳۷ قانون مالیاتهای مستقیم)
تخصیص اندوخته حاصل از سرمایهگذاری به غیر
امکان دریافت و بازخرید به میزان ۹۰ درصد اندوخته تا سال پنجم و از سال پنجم به بعد معادل ۱۰۰ درصد ۲٫پوششهای بیمهای
پوشش امراض خاص: شامل غرامت برای سکته مغزی، سکته قلبی، جراحی عروق کرونر قلب، انواع سرطان و پیوند اعضای داخلی بدن
پوشش ازکارافتادگی دائم و کامل ناشی از حادثه: در این پوشش در صورتیکه بیمه شده به علت حادثه ازکارافتاده شود سرمایه مشخصی را از بیمه گر دریافت میکند و از پرداخت حق بیمه در ادامه قرارداد معاف میگردد همچنین در بعضی بیمه ها میتواند به مدت محدودی مبلغی به عنوان مستمری از بیمه گر دریافت نماید
پوشش فوت عادی: درصورت فوت عادی بیمه شده سرمایه بیمه نامه به استفادهکننده بیمه نامه پرداخت میشود
پوشش فوت ناشی از حادثه: در صورت فوت ناشی از حادثه بیمه شده سرمایه تعیین شده که معمولاً سه برابر سرمایه فوت عادی است به استفادهکننده یا استفادهکنندگان پرداخت میشود
تحقیقاتی که بر روی نماگرهای اقتصادی ۸۶ کشور در حال توسعه در سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۱ میلادی انجام شدهاست،
نشان میدهد که توسعه بیمههای زندگی دارای تأثیر مثبت بر رشد اقتصادی است؛
هرچند که میزان این تأثیرگذاری به ویژگیهای زیرساختی اقتصادی کشورها وابسته است.
در ایران نیز طی تحقیقی که بازه زمانی ۱۳۳۸ تا ۱۳۸۳ را مورد مطالعه قرار داده، تأثیر مثبت توسعه بیمه زندگی بر توسعه اقتصادی به تأیید رسیدهاست.
سرمایه بلندمدت
از آنجا که قراردادهای بیمه زندگی عمدتاً طولانی مدتاند، شرکتهای بیمه تمایل دارند تا منابع حاصل از این بخش را بهصورت بلندمدت سرمایهگذاری کنند تا با تعهداتشان سازگار باشد؛ بنابراین منابع حاصل از سرمایهگذاری در بیمههای زندگی، منابع خوبی برای تأمین سرمایه بلندمدت یا اصطلاحاً سرمایه صبور محسوب میشوند.
کلمات کلیدی: بیمه ، بیمه عمر پاسارگاد ، بیمه عمر ، بیمه زندگی ، بیمه عمرو تامین آتیه ، بهترین بیمه عمر چیست؟ ، بیمه زندگی چیست؟
تعریف بیمه زندگی ، تاریخچه بیمه زندگی ، بیمه زندگی پاسارگاد ، بیمه عمر چیست و انواع آن
https://cnbaran.ir/wp-content/uploads/2020/12/2094812_140.jpg200285مدیر سایتhttps://barancn.ir/wp-content/uploads/2019/10/barancnlogo.pngمدیر سایت2020-12-07 16:27:412020-12-07 16:29:03بیمه زندگی و تامین آتیه پاسارگاد